تجزیه و تحلیل محیط رسوبی جلگه سیلابی و محیط پیرامونی رودخانه در جلگه میناب

یکی از بخشهای اصلی بررسی تحولات جلگه میناب، شناخت ویژگیهای رسوبی آن می باشد . رسوب شناسی منطقه کمک مهمی در درک تحولات ژئومورفیک منطقه و در نتیجه خصوصیات سفره های آب زیرزمینی منطقه خواهد داشت.جلگه میناب با وسعت کل 8/1378 کیلومتر مربع و حداکثر ارتفاع 50 متر در شمال شرقی تنگه هرمز در استان هرمزگان قرار دارد . رودخانه اصلی آن رودخانه میناب است.از آنجا که در این تحقیق تغییرات محیط رسوبی بعد از محل احداث سد میناب و نقش آن بر آب های زیرزمینی میناب هدف اصلی تحقیق بوده ، لذا جلگه میناب مورد بررسی میدانی قرار گرفته و برای منشاءیابی رسوب های جلگه میناب، 47 مغزه رسوبی بر پایه 47 حلقه چاه اکتشافی و مشاهده ای ، از منطقه برداشت و مورد آزمایش دانه سنجی قرار گرفت.برای بررسی ویژگی تغییرات نهشته ها، بر پایه چاههای اکتشافی موجود تعداد 6 برش زمین شناسی تهیه گردیده است . برش های تهیه شده مؤید این نظریه هستند که در شمال شرقی جلگه، رسوبهای مخروطه افکنه ای غالب است.همچنین این برشها نشان می دهند که یک حوضه عمیق آبرفتی در مشرق شهر فعلی میناب و جنوب آن قابل تشخیص است. بطور کلی نتیجه ای که از این تحقیق گرفته شد این است که آبرفت در مجاورت ارتفاعات خصوصا ورودی رودخانه میناب به جلگه و در محدوده مخروط افکنه های ناحیه شمالی، دانه درشت و کلا به صورت مخلوطی از ریگ، شن، ماسه و کمی سیلت و رس بوده و بتدریج به سمت دریا از قطر رسوب کاسته و تبدیل به رسوبهای دانه ریز سیلتی ،ماسه ای و رسی می گردد. در شمال جلگه میناب علاوه بر بالا بودن نفوذ پذیری، احتمالا بالا بون تغذیه سفره های آب زیرزمینی ناشی از گسل میناب می باشد که در نتیجه مجاورت گسل میناب با آبرفت این منطقه صورت گرفته است.